Trigger point and myofascial therapy
Τι είναι τα Μυϊκά Σημεία Πυροδότησης Πόνου (Trigger Points) και πως δημιουργούνται;
Η πρώτη ολοκληρωμένη δημοσίευση της άποψης ότι οι μύες μπορεί να είναι η αιτία πόνου ,έγινε από την Dr Travell και τον D.G. Simons το 1983.
Αυτοί πρώτοι μίλησαν για συγκεκριμένα σημεία πυροδότησης πόνου πάνω στους σκελετικούς μύες ,τα οποία σχετίζονταν με συγκεκριμένα μοτίβο προβαλλόμενου πόνου.
Οι Travell και Simons, όρισαν ως σημείο πυροδότησης πόνου(trigger point), ένα υπερευερέθιστο σημείο στο εσωτερικό ενός σκελετικού μυ, το οποίο όταν δεχθεί πίεση, πονάει και μπορεί να προκαλέσει :
- χαρακτηριστικό προβαλλόμενο πόνο,
- κινητική δυσλειτουργία,
- φαινόμενα από το αυτόνομο νευρικό σύστημα (υπερβολική εφίδρωση , απώλεια τριχών στο σημείο , κυτταρίτιδα , οίδημα).
Εάν αυτό, δεν αναγνωρισθεί έγκαιρα από κάποιον έμπειρο θεραπευτή, τότε ακολουθείται η συνηθισμένη αγωγή (ξεκούραση, φαρμακευτική αγωγή, κλασική φυσικοθεραπεία),που μπορεί να οδηγήσει το σημείο πυροδότησης πόνου, από ενεργό σε σιωπηλό ή λανθάνων, ανακουφίζοντας μεν από τον πόνο τον ασθενή, παραμένει όμως ο περιορισμός της κινητικότητας και η ελάττωση της μυϊκής ισχύος.
Η μείωση του πόνου τώρα, μπορεί να οδηγήσει τον ασθενή στις καθημερινές του δραστηριότητες πρόωρα, με πολλές πιθανότητες να ενεργοποιήσει εκ νέου το σημείο. Έτσι μπορεί να έχουμε περιόδους ύφεσης οι οποίες θα εναλλάσσονται με περιόδους έξαρσης του πόνου ο οποίος τελικά καταλήγει σε χρόνιο πόνο επηρεάζοντας την ποιότητα ζωής των ασθενών, προκαλώντας ψυχολογικά, κοινωνικά αλλά και οικονομικά προβλήματα.
Μυοπεριτονιακή διάγνωση
Για να γίνει σωστά η μυοπεριτονιακή διάγνωση πρέπει να ακολουθηθούν τα εξής:
- Λεπτομερές ιστορικό, έτσι ώστε να εξακριβωθεί η εμβιομηχανική της κάκωσης.
Ψηλάφηση του μυός προς ανεύρεση μιας ζώνης τάσης και εντοπισμός ευαίσθητων οζιδίων μέσα σ’ αυτήν. - Αναπαραγωγή του πόνου και επιβεβαίωσή του από τον ασθενή.
- Επώδυνο τόξο κίνησης προς το τέλος του εύρους. Είναι κοινό χαρακτηριστικό των trigger point να περιορίζουν το εύρος της κίνησης και να δημιουργούν πόνο προς το τέλος αυτού.
- Εντοπισμός πιθανούς αδυναμίας του εμπλεκόμενου μυός.
Μυοπεριτονιακή θεραπεία
Τα σημεία πυροδότησης πόνου ( trigger points ) «απενεργοποιούνται» με δύο τρόπους:
Με ισχαιμικές πιέσεις και διατάσεις:
Ο φυσικοθεραπευτής κάνει τρεις πιέσεις, εναλλάξ με διατάσεις, στο εκάστοτε trigger point. Χρησιμοποιεί τον αντίχειρά του, και πιέζει σταθερά στο σημείο πυροδότησης του πόνου, με κυκλική φορά από έξω προς το κέντρο, για 45 δευτερόλεπτα και με ένταση ανάλογη με την αντοχή του ασθενούς.
Η Dr Travell ονόμασε αυτήν την τεχνική “Ισχαιμική Πίεση” γιατί κατά την εφαρμογή, το σημείο γίνεται λευκό λόγω της απομάκρυνσης του αίματος, ενώ με την απελευθέρωση της πίεσης ,κόκκινο λόγω της βίαιης επαναφοράς του αίματος.
Ο μυς θα πρέπει να βρίσκεται σε χαλαρή θέση ενώ ο ασθενής θα πρέπει να αναπνέει βαθιά και αργά όσο ο θεραπευτής αυξάνει προοδευτικά την πίεση.
Μετά την ολοκλήρωση των πιέσεων, τοποθετείται πάγος στην περιοχή, για 5 λεπτά, και ακολουθεί διάταση του μυ (τέντωμα), ώστε να επανακτήσει την χαμένη του ελαστικότητα.
Με τη τεχνική της 'στεγνής βελόνας':
Προκειμένου τα trigger points να απενεργοποιηθούν πιο γρήγορα, οι θεραπευτές χρησιμοποιούν την τεχνική της στεγνής βελόνας. Συγκεκριμένα, εισάγουν σε ένα trigger point μια αποστειρωμένη λεπτή και ευκίνητη βελόνα μιας χρήσης, αντίστοιχη με εκείνη που χρησιμοποιείται στο βελονισμό, με σκοπό τη πιο γρήγορη χαλάρωση του μυ.
Έπειτα, ακολουθεί η διάταση του μυ.
Τμήμα της θεραπείας θεωρούνται:
Aσκήσεις για το σπίτι:
Πολύ αποτελεσματικό είναι ένα πρόγραμμα ασκήσεων για το σπίτι ,το οποίο αποτελείται από ισχαιμική πίεση και παρατεταμένες διατάσεις ,τέσσερις με έξι φορές την ημέρα.
Υπάρχουν συσκευές όπου ο ασθενής μπορεί να ασκήσει την πίεση στα μυοπεριτονιακα σημεία πυροδότησης μόνος του και μετά να κάνει τις διατάσεις που έχει διδαχτεί από τον φυσικοθεραπευτή του. Η εικόνα δεξιά παρουσιάζει μια αυτές:
Νερό:
Μετά την αγωγή πρέπει να δοθούν οδηγίες στον ασθενή να πίνει τουλάχιστον 4 λίτρα νερό την μέρα. Αυτή η ποσότητα νερού πρέπει να καταναλωθεί την ημέρα της θεραπείας και για μία με δύο μέρες μετά. Έχει παρατηρηθεί ότι οι άνθρωποι που δεν πίνουν αρκετό νερό μπορεί να παραπονεθούν για πόνο και ναυτία. Μερικοί από αυτούς θα ακυρώσουν το επόμενο ραντεβού , γιατί θα νιώθουν ότι έχουν γρίπη.
Η θεραπεία αυτών των συμπτωμάτων που μοιάζουν με γρίπη είναι η ενυδάτωση.
Διατρoφή:
Στους ασθενείς με χρόνιο σύνδρομο μυοπεριτονιακών σημείων πυροδότησης πόνου συνιστάται η λήψη βιταμινών Β1, Β6, Β12, φολικού οξέος και βιταμίνης C .
Το ασβέστιο , το μαγνήσιο , το κάλιο και τα ιχνοστοιχεία είναι απαραίτητα για την φυσιολογική μυϊκή λειτουργία, ενώ η βιταμίνη C πρέπει να προτείνεται ειδικά στους καπνιστές.
Συμπερασματικά, προτείνετε δίαιτα πλούσια σε φρούτα , λαχανικά και γαλακτοκομικά .